Geluk zit 'm in het kleine ...........

Iedere dag gebeurd het wel. Dat ik alleen één roze gestreepte heb, of alleen een sportieve zwarte. Ze verdwijnen, worden opgegeten, weggegooid. Ook verdwijnen ze onvindbaar onder kasten, bedden en in speelgoed bakken.

Maar vandaag was een absolute topdag. zo'n dag die je gewoonweg gelukkig maakt met niets. Vandaag was een grote opruimdag. Onze vakantie nadert en met het feestje van Karlijn voor de deur willen we het huis spic& span. En toen ik dus die wasmand leegde vond ik op de bodem ervan een onmenselijke schat:

Allemaal enkele sokken. Waarvan ik zeker wist dat ik de andere helft in mijn 'enkele sokken' mand kon vinden. En zo heeft iedereen plotseling weer een heerlijke voorraad sokken in zijn kast.

Heerlijk toch!

Op Vakantie Gaan!

Ieder jaar is het een marteling!

1. Wij verschillen van mening over de bestemming. Hubs wil steevast naar Scandinavië (lees zover mogelijk naar het noorden van Noorwegen). Ik vind die reis vreselijk met zeurende kinderen een absoluut verschrikkelijke bootreis. Kortom het is teveel en te ver en dus win ik! Dit jaar gaan we naar Bourgondië (omdat de meiden hebben besloten dit jaar niet meer mee te gaan en ik dus snel terug thuis wil kunnen zijn in geval van problemen)

2. Het huis moet nog even schoon. Zou ik gedurende het gehele jaar gewoon mijn werk doen dan was het niet zo stressen op het laatste moment, maar nu moet ik mijzelf altijd dwingen om nog even binnen 2 weken het huis gedesinfecteerd te krijgen.

3 Op vakantie gaan in de eerste week van de vakantie is een manier om mij tot absolute waanzin te drijven. De laatste weken zijn altijd vol geplanned met uitstappen op school, extra's als projectafsluitingen, eindejaarsgesprekken, boeken inleveren, rapporten afhalen kortom een hoop extra inspanningen die een goede voorbereiding nu niet bepaald gemakkelijk, lees: onmogelijk, maken.

4. Verjaardagen en examenstress. in de laatste maanden juni en juli zijn 3 van de 4 kids jarig en met alle examenstress valt het niet mee om dan nog een beetje een leuke verjaardag te plannen. Die examenstress zit me al helemaal tot ver boven mijn hoofd. Mag ik een pilletje??

5. Inmiddels ben ik het gezonde stress-niveau al ver te boven en ben ik eigenlijk niet echt meer in staat om nog fatsoenlijk na te denken. Ik loop kamers binnen en weet niet meer wat ik daar ook weer ging doen. Ik open kasten en weet met geen mogelijkheid meer wat ik daar ook alweer uit ging pakken. 

Een aantal keren hebben we besloten om dat jaar niet op vakantie te gaan maar dat maakt het er ook niet echt gemakkelijker op. 9 weken rondom het huis is ook niet echt bevordelijk voor de algemene rust en dus gaan we ook dit jaar maar weer .................

Wat een ander vindt.................

................... moet ie zelf maar weten.

Ik wilde dat het zo gemakkelijk was. Ik wilde dat 'IK' zo gemakkelijk kon denken. Want ik trek me dingen aan, als er iets gebeurd dan trek ik me dat aan en dan ga ik er over lopen piekeren. Het ergste is het wanneer ik denk dat ik een guitige opmerking maak maar dat die niet echt aankomt. Een voorbeeld:

De kinderen op school mochten blijven slapen en dat werd een ferme discussie onder enkele ouders. Want ze zouden in tentjes slapen. 10 tot 12 jarigen wel te verstaan. Op de vraag waar de juffen zouden slapen was het antwoord dat zij in de klas zouden liggen en zich dus niet al te veel bezig zouden houden met toezicht die nacht. Dus picture this: de kinderen slapen in tentjes, zowel jongens als meisjes. Niet gemengd in de tentjes overigens. Zonder toezicht dus. Het geheel werd nogal aangedikt en toen ik opperde dat men dan maar voor condooms moest zorgen vielen 6 monden bijna open.

Op zo'n moment kan ik wel door de grond zakken. Ik probeer nog uit te leggen dat ik een grapje maak en dat ik natuurlijk niet verwacht dat 10 en 12 jarigen al ............... nou ja, komaan zeg. Ik voelde me echt een buitenstaander. En wanneer ik me een buitenstaander voel dan voel ik me ook direkt een Hollander. En dat staat weer gelijk aan een ferme afwijzing. En dus lig ik er weer nachten van wakker. Ik pijnig mijzelf over wat ik had kunnen doen of had moeten zeggen.

Dit is iets waar ik al 11 jaar mee worstel. De ene maand ben ik sterk en kan het me niets schelen maar er zijn vele maanden, weken, dagen dat ik mij een ongelofelijke buitenbeen voel. Het liefst van al zou ik dan verhuizen. Naar Rotterdam of zo, een plek waar ik gewoon m'n mond kan opendoen zonder het gevoel te hebben dat mijn woorden worden gewikt en gewogen. Ware het niet dat mijn kinders dan weer buitenbeentjes worden. Zij zijn immers door en door Vlamingen, overigens wel Vlamingen met Hollandse humor maar door hun tongval wordt dat op de één of andere manier toch beter aanvaard. Misschien ligt daar de oplossing wel en moet ik dus gewoon op Vlaamse Les!

€13,65 en een dikke NEE!

Zaterdag was  Karlijn met vriendje S in Nederland. En omdat we stiekem toch enorme voetbal supporters zijn maar dat voor de buurt verstoppen (hier geen oranje vlaggetjes, ballonnen of ook maar 1 oranje gogo) dacht Karlijn er aan om naar de AH te gaan. Aldaar kocht ze natuurlijk onze authentieke Hollandse lekkernijen (eierkoeken, zoute drop, kano's voor d'r ouwe vader en een echte Unox rookworst) bij de kassa aangekomen was ze in volle verwachting, want vandaag zou het dan toch gaan gebeuren. Wij zouden in het bezit komen van een 'Beesie'. jammer genoeg waren haar boodschappen geen €15 en was de kassamiep onverbiddelijk. Geen €15 dus geen 'Beesie'.

Ach we zijn toch al door naar de volgende ronde, een schrale troost dat wel natuurlijk want het leven zou zo veel mooier zijn geweest als onze auto een 'beesie' had gehad.

Mama??

's Avonds kan ik het echt niet meer horen.
"Mama? Mamaaaaa? MAMAAAAAAA"
Soms wordt ik er echt horendul van. Ik probeer het ook wel eens gewoon te negeren maar daar trappen ze niet in!

Toch moest ik vandaag wel even lachen:
Olav: "Mama??? Wat betekend info?"
Ik: "Informatie, wist je dat niet?"
Olav: "Jawel, maar ik dacht laat ik jou eens even bezig houden ..................."

Verliefd, Verloofd en het is uit!

Lennard: "Ik heb het uitgemaakt met S."
ik: "Awwww waarom?"
Lennard: "ach het leeftijdsverschil was veel te groot"

Een week later ...............
Olav: "S vroeg het aan"
ik: "Ohhh dus hebben jullie nu verkering?"
Olav: "Nuuuuuuu ik ben liever single."

Spelletjes

In het Kabinet van de leefgroep van Lennard kwam naar voren dat de kinderen zich een beetje vervelen tijdens de pauzes. Nu gaan de begeleidsters hen daarin wat helpen.

Toen ik dat las besefte ik dat dat vroeger toch heel anders was. Wij speelden allerlei spellen op het plein en er waren dan van die rages. Touwtje springen natuurlijk. Knikkeren maar ook van die handje klap spellen. Oh en ik herinner me die klik-klak-ballen waar ik altijd m'n vingers tussen kreeg. En dan van die slangen die je zo heel hard in de rondte moest draaien voor zo'n soort vuvuzela effect. en dan die elastieken, touwtjes in je handen waar je figuurtjes mee kon maken. Ik kan alleen nog de kop en schotel en de Eifeltoren :). Dan nog alle variaties op tikkertje: anna-maria-koekoek, slingertikkertje, schipper-mag-ik-over-varen.

En inderdaad veel van dit soort dingen zie je niet meer. En nou blijkt toch wel dat de kids behoefte hebben aan iets leuks tijdens de pauzes. We zullen het ze weer moeten leren denk ik!

Geknipt!!

We rijden de parking op en als we uitstappen en de boekentassen uit de auto pakken horen vanaf de overkant van de straat heel luid:

"Lennard wat heb je met je haar gedaan?????"

Hij vertrekt geen spier en als ze puffend en hijgend naast ons loopt omdat ze een sprintje moest trekken om ons in te kunnen halen, vraagt ze het nog eens.

"Niks", zegt Lennard, "gewoon ff laten knippen". Maar aan zijn ogen kan ik zien dat er een vonkje was. Mijn stoere man (die bij de kapper gisteren precies wist hoe ie z'n haar wilde hebben, hier en hier kort en daar een kuifje) was gevlijd.

Choises!! Choises!!

En hoe een moeder fier kan zijn. Onze Pien, die nooit wilde leren, die leren buitengewone  onzin vond heeft een zeer belangrijke beslissing genomen.

Ze gaat al 2 jaar naar het KTA en is daar naar toe gegaan met het idee dat ze uiteindelijk Dierverzorging zou gaan volgen. Zou, inderdaad want onze dochter heeft een zeer wel overwogen beslissing genomen. Ze gaat namelijk BioTechnieken volgen vanaf volgend jaar. Het zal veel meer op leren aankomen en veel minder op praktijklessen. Ze heeft deze beslissing helemaal zelfstandig genomen. Maar vooral haar beweegredenen zijn zo volwassen: het is toekomst gericht, het is een betere basis en er zijn meer mogelijkheden om door te studeren.

Wij  zien graag dat ze een keuze maakt waar ze zelf volledig achter staat en natuurlijk zijn we blij met haar idee dat ze misschien zelfs nog wel wil gaan doorstuderen...................

Onze dochter die plots zo volwassen uit de hoek kan komen!

Zeg Roodkapje waar ga je heen?

Ik vind dat systeem op de nieuwe school echt super handig!! Eén keer in de zoveel tijd is jouw 'kind' aan de beurt om voor koeken en fruit te zorgen. Dan koop je dat voor de gehele klas. Dus ik hoef me daar niet iedere morgen meer zorgen om te maken. Voor drinken hoef je niet te zorgen, dat is gewoon water (ook al zoiets slims) en dus geen gedoe met pakjes, flessen of lekkende drinkbussen. Het is gewoon super handig.

Morgen is Olav aan de beurt en dus bak ik twee cakes en we hebben 25 appelen ....................

Verjaardag

10 Jaar!! Onze Olav is 10 jaar. Hij heeft zelf het gevoel dat ie nu 'echt' groot wordt. In een gesprek over 'tieners' 'pubers' en 'puberen'. Deed Lennard nog een duit in het zakje: en als ge groot wordt krijgt ge haar op uw 'Piet'. Moge het duidelijk zijn er staat Olav vele veranderingen te wachten en hij is er klaar voor.

Natuurlijk moest mama een tractatie maken en omdat hij totally into Spore is dacht ik alien cupcakes te maken. Iets waar ik normaal gezien nooit problemen mee heb maar in dit geval mislukte de eerste lading 27 stuks jammerlijk omdat mijn weegschaal niet goed meer werkte (er was een van die dopjes af waardoor ie niet meer in balans (!!) stond. En dus had ik waarschijnlijk 400 gram boter ten opzichte van maar 280 gram suiker en bloem met alle gevolgen van dien. Ze waren te vettig om aan te pakken. Toen ik het aan de hubs vertelde gaf deze de ultieme tip: waarom ik de andere drie dopjes er ook niet afhaalde! (smarta**) En dus lukte de tweede lading beter.

Jammer genoeg bleef het niet bij deze mislukking. Ik wilde ook een biscuittaart met aardbeien en slagroom (op specitaal verzoek van de jarige) bakken en ook die mislukte jammerlijk. UUUrrrrrrggg probeer dan maar eens niet te 'freaken'. Vooral ook omdat ik 'm midden in de nacht bakte o-0. De volgende morgen na de vergadering het nog maar eens geprobeerd. En weeral kon ik het juiste recept niet op het web vinden. Karlijn bakt altijd blozende bisuittaarten en dan kan haar moeder toch niet met zo'n ingevallen ding aan komen!! Nu er zat niets anders op want ook deze versie zakte ineen. Ik heb 'm uiteindelijk toch doorgesneden en door de vulling en de slagroom kon ik het een beetje verdoezelen. Olav was er blij mee en Lennard zei: " Als dit een mislukte taart is dan wil ik wel eens een gelukte taart proeven, deze is kei lekker". En dat was het laatste wat er over werd gezegd.

PS Toen Karlijn later thuis kwam liet ze me het juiste recept zien:
Deze link geeft mij de beste biscuittaart die je maar kunt bedenken: