Donderdag.
Vrouw, in de dertig, 2 kleine kinderen, alleenstaand, bijstandsmoeder. Ze is laag opgeleid maar verplicht werkzoekende. Ze wil wel graag werken maar ook zelf voor haar kinderen zorgen. En dus zegt ze vaak nee tegen aanbiedingen. Met als gevolg dat ze een schorsing boven het hoofd hangt. Twee maanden geen leefloon is een ramp!
Vrijdag.
Man, in de veertig, 3 kleine kinderen, getrouwd, goede baan. Zegt werk op om meer tijd aan zijn kinderen te besteden. Hij zal gedurende de komende 4 jaar in ieder geval wachtgeld krijgen. Hij heeft een goede opleiding, prachtig CV en er zullen hem vele banen worden aangeboden ...................
Life is unfair!
Inderdaad Ester. Ons systeem zit helemaal niet logisch in mekaar. Ik kan me ook ergeren aan zoveel oneerlijkheid. Een vrouw wordt nog altijd financieel benadeeld.
BeantwoordenVerwijderen